امپراطوران گورکانی هند از جمله حامیان مهم فرهنگ و هنر اسامی بودند که رابطۀ تنگاتنگی در زمین ههای مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با صفویان برقرار کردند. شواهد تاریخی نشان می دهد امپراطوران گورکانی هند، ضمن حمایت از فرهنگ و هنر ایرانی، به مصحف نگاری نیز توجّه می کردند. برخی از شاهان این سلسله آثاری را بر اماکن مختلف ایران وقف کردند که یکی از آنها مصحفی است به خط زین العابدین شیرازی که از سوی جهانگیر بر حرم امام رضا علیه السّلام) وقف شده است. در گنجینۀ قرآن آستان قدس رضوی مصحفی دیگرنگهداری می شود که آن را بابر، بنیانگذار سلسلۀ گورکانیان هند، به خط ابداعی خویش کتابت کرده است. در این نوشتار پس از بررسی مختصر چگونگی مصحف نگاری در دربار امپراطوران گورکانی، ویژگی های هنری دو اثر یاد شده نیز بررسی می شود.
)