هدف این مقاله بررسی روش های تصویرسازی و انواع آن در اشعار برگزیدۀ هشت دوره کنگرۀ ملی رضوی از سا لهای 1385 تا 1392 است. بنا به اهمیت تصویر در شعر و اهمیت شعر آیینی در میان رسولان شعری، بررسی این مسأله به صورت نقادانه در جهت قدرت بخشی بیشتر تصویر در شعر آیینی است. رو ش هایی که شاعران برای تصویرسازی استفاده کرده اند و در حوزۀ علم بیان گنجیده می شود شامل تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز است. همچنین روش دیگری به نام تصویر چشمی، خارج از علم بیان مطرح شده است. اشعار رضوی به خصوص در مسابقات به کلیشه و تکراری بودن متهم هستند. نتیجۀ این بررسی نشان می دهد گاه واژگان و تصویر تکراری است، گاه واژگان تکراری اما تصویر بکر است و گاه واژگان جدید، تصاویر کلیشه ای آفریده اند. تقریباً دو درصد از تصاویر شعری در هر دوره نو و خلاقانه بوده است که بارقه های امیدی برای نسل بعدی شعر آیینی محسوب می شود. انتظار می رود مطالعه و دسته بندی این اشعار از تکرار تصویر در اشعار بعدی پیشگیری و حوزۀ خلاقیت را مشخص کند.
مظفری ساغند, الهام. (1396). بررسی انواع و روش های تصویرسازی در اشعار برگزیدۀ هشت دورۀ کنگرۀ ملی رضوی از سال های 1385 تا 1392. آستان هنر, 7(شماره 22), 56-69.
MLA
الهام مظفری ساغند. "بررسی انواع و روش های تصویرسازی در اشعار برگزیدۀ هشت دورۀ کنگرۀ ملی رضوی از سال های 1385 تا 1392". آستان هنر, 7, شماره 22, 1396, 56-69.
HARVARD
مظفری ساغند, الهام. (1396). 'بررسی انواع و روش های تصویرسازی در اشعار برگزیدۀ هشت دورۀ کنگرۀ ملی رضوی از سال های 1385 تا 1392', آستان هنر, 7(شماره 22), pp. 56-69.
VANCOUVER
مظفری ساغند, الهام. بررسی انواع و روش های تصویرسازی در اشعار برگزیدۀ هشت دورۀ کنگرۀ ملی رضوی از سال های 1385 تا 1392. آستان هنر, 1396; 7(شماره 22): 56-69.