@article { author = {کمندلو, حسین}, title = {نگاهی به فرش سروی طاووسی محفوظ در گنجینه فرش آستان قدس رضوی}, journal = {آستان هنر}, volume = {5}, number = {شماره 11و12}, pages = {32-44}, year = {2015}, publisher = {موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در مطالعه و بررسی نقوش به کاررفته برروی برخی آثار هنرهای صناعی، متوجّه شباهت هایی می شویم. این شباهت ها بیشتر در کارهای شاخصی به چشم می خورد که در طول زمان توسّط اقوامی که در مکانهای متفاوتی ساکن بوده اند ساخته شده اند. هنرمندان ایرانی با توجّه به شرایط ایجاد شده در هر دوره، توانسته اند کهن الگوهای به کاررفته در هنر ایرانی را احیا کرده، در تزیین آثارشان به کار برند. با مطالعۀ آثار ایرانی می توان گفت این امر با تغییراتی گاه کوچک در به کارگیری نقوش اصلی و یا فرعی قابل رؤیت است. طرّاحان فرش نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند. با توجّه به آثار باقی مانده از عصر صفویان تا زمان حاضر می توان گفت آنها در به کارگیری و زنده نمودن کهن الگوها نقش بسزایی داشته اند. قالیچۀ سروی طاووسی محفوظ در گنجینۀ فرش آستان قدس رضوی یکی از این نمونه هاست که در اواسط قرن ۱۴ ق./ ۲۰ م. در کرمان بافته شده است. طرّاحان فرش کرمان که در دو زمان صفوی و قاجار پرچم دار هنر طرّاحی فرش ایران بودند توانستند با بهره گیری از نقوش فرنگی و تلفیق آن با ترکیب بندیهای ایرانی و اسلامی این فرش زیبا را پدید آورند. درخت زندگی و پرندگان اطراف آن ریشه در تمدّنهای ایرانی دارد، به کارگیری طاق محراب ریشه در اندیشۀ اسلامی و عناصر فرنگی و نحوۀ رنگ بندی ریشه در فرهنگ غرب دارد. طرّاح کرمانی، با کنار هم نهادن عناصری با سرچشم ههای متفاوت توانسته یکی از زیباترین آثار هنر اسلامی را پدید آورد. در این مقاله سعی شده به شیوۀ میدانی و کتابخانه ای یکی از شاخصترین فرشهای موجود در گنجینۀ فرش آستان قدس رضوی و برخی نمونه های مشابه آن معرّفی گردد.}, keywords = {قالیچه,درخت سرو,طاووس,طوطی,کرمان,گنجینۀ فرش آستان قدس رضوی}, url = {https://www.astanehonar.ir/article_96731.html}, eprint = {https://www.astanehonar.ir/article_96731_ac0db199edf9346a8e4d01f57978ee63.pdf} }