%0 Journal Article %T قرآن خطی شماره 106 به خط عبدالقادر حسینی شیرازی در موزه آستان قدس رضوی %J آستان هنر %I موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی %Z %A حبیبی قاینی بایگی, مریم %D 2014 %\ 05/22/2014 %V 4 %N 8 %P 20-26 %! قرآن خطی شماره 106 به خط عبدالقادر حسینی شیرازی در موزه آستان قدس رضوی %K آستان قدس رضوی %K نگارگری قرآن %K نگارگری ایران و هند %K عبدالقادر حسینی شیرازی %K قطب شاهیان %R %X سیر تحوّل کتابت کلام الله مجید معمولاً تابع سنت خاصّی است که در طول قرون و در مناطقمختلف دارای ویژگی هایی متمایز بوده است. دورۀ صفوی یکی از دوره های درخشان هنر ایرانیاست که اوج شکوفایی این هنر را می توان در آن عهد مورد بررسی و مطالعه قرار داد. مطالعۀتاریخ این دوره نشان می دهد که ارتباط گستردۀ دو کشور هند وایران از نظر سیاسی، اقتصادیو مذهبی، همچنین هنرمندان ایرانی که تحت حمایت سلاطین آن قرار گرفته بودند، تأثیر مهمّیبر هنر این دوره گذاشته اند و موجب تلفیق نقش مایه های هندی این دو سرزمین شده که دارایریشه های مشترک نیز بوده اند؛ چنانکه مُذهّبان ایرانی که در دورۀ صفوی به هند مهاجرت کردند،بنیانگذار مکتب نقاشی و تذهیب درهند شدند.قرآن خطّی شمارۀ ۱۰۶ در موزۀ آستان قدس رضوی یکی از قرآن های نفیس و منحصربه فرد قرندهم هجری است که به خط ریحان خوش، توسّط میرعبدالقادر حسینی شیرازی کتابت و توسّطابراهیم قطب شاه 1، از سلاطین قطب شاهی، وقف آستان مقدّس رضوی شده است. اهمّیت اینقرآن از نظر کتابت و کتاب آرایی، کاتب، واقف، نقش و رنگ متنوّع و آرایه های تزیینی دقیق،ظریف و پرکار آن است که باعث شده تا این اثر در این نوشتار مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد.در این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی و کتابخانه ای به معرّفی و بررسی ویژگی های این قرآننفیس پرداخته ایم.مطالعۀ ویژگی های تزیینی این نسخۀ نفیس نشان می دهد با وجود اینکه هنر کتابت و کتاب آراییدر این دوره از هنر ایرانی نشأت گرفته است امّا با حضور هنرمند در دربار سلاطین هند با عناصرهنری این سرزمین نیز تلفیق گشته و منجر به خلق سبکی نوین شده است. %U https://www.astanehonar.ir/article_96544_936af38bf60dee91cb102c1cc6299e28.pdf